กว่าที่ผมจะมีวันนี้กับโลกของ Social Network นั้นมาแบบไม่ได้ตั้งใจเลยครับ ด้วยงานที่เยอะมากในออฟฟิตที่เคยทำอยู่และไม่รู้ว่ามันคืออะไร คงเพราะงานที่เราทำละมั้งที่เราให้เราไม่มีสังคมภายนอกเลย มีแต่คนที่เราเห็นในออฟฟิตไปมาทุกวันซึ่งเบื่อมาก การต้องทำอะไรซ้ำไปซ้ำมาหลายปี คนเราย่อมเบ่อกับระบบของการทำงานในกรอบ เพราะไม่ได้ต่อต้านระบบองค์กรณ์แบบนี้ แต่มันทำให้เราขาดสังคมภายนอกที่น่าสนใจมากกว่าซึ่งพอได้สัมผัสถึงสังคมอย่างนี้แล้วค้นพบว่ามีความน่าสนใจมากกว่าสังคมเน่าๆในออฟฟิตเป็นไหนๆ ไม่ต้องเจอคนที่เราไม่ชอบ และสังคมแบ่งฝั่งแบ่งฝ่าย ความสุขมันคือการได้ออกมาจากทางนั้นจริงๆ
iNattt 3 ปีแล้วกับโลก Social Network
การเข้าสู่โลก Social Network มันเริ่มจากการที่ผมได้อยู่วงดนตรีอย่าง iHear Band ทำให้เรารู้จักคนอื่นนอกจากคนในออฟฟิตมากขึ้น เพราะผมพบว่า 5 ปีที่ผ่านมาชีวิตผมหายไปจากสังคมอย่างนี้ที่เชียงใหม่สมัยผมเรียนมหาลัย แต่วงการดนตรีที่กรุงเทพนั้นใหญ่มากๆ จนผมเองก็ไม่คิดว่าจะได้มาเล่นดนตรีที่กรุงเทพอีก แต่ก็มีสิ่งดีๆเข้ามามากมายในด้านของดนตรี เรียกว่าผมเข้าใกล้โลกของ Social Network ก็เพราะดนตรีนี่แหละครับ
ผมเดินมาถูกทางแล้วในตอนนี้
การได้เล่นดนตรีกับคนเก่งๆ และเชี่ยวชาญด้านไอทีนั้นหาได้ยาก และผมเองก็รู้ดีว่าตัวเองไม่ใช่คนเทคโนโลยีมากเท่าไหร่นัก ในอาชีพนักออกแบบในโลกของงานประจำที่ต้องการอิสระ ผมก็เลยค้นพบ และค้นหาเว็บอะไรก็ได้ระบายผลงานที่เคยทำมาของผมในด้านการออกแบบเมื่อเห็นดังนั้นผมก็เลยาเว็บที่สามารถเก็บผลงานของตัวเอง เว็บที่ว่าได้แก่ www.coroflot.com เป็นเว็บของเมืองนอก แต่ดูมันกว้างใหญ่เหลือเกินมากมายนักเพราะมันมีทั่วโลก ผมเลยลองใช้มาเรื่อยๆและเก็บผลงานโดยใช้เว็บเหล่านี้เป็นที่เผยแพร่ผลงานการออกแบบของผมเอง Social Network มีส่วนช่วยผมตรงจุดนนี้ได้มากมายนัก จนเมื่อวันที่ผมได้รับการจัดอันดับเป็นนักออกแบบเครื่องประดับ 1 ใน 20 ของเอเชีย จาก TIJA 2009 เป็นเรื่องดีที่มีชื่อตัวเอง คือ ปกรณ์ โพธิ์แสงดา ติดอยู่ในหน้า Google เลยอยากมีเว็บเป็นของตัวเองจึงเกิด iNattt.com ขึ้นมาร่วมแบ่งปันความรู้และสถานะการณ์ต่างในบล้อกของตัวเอง
ผมจึงได้ใช้ Social Network เป็นสังคมของผม
ในโลกของ Social Network ผมจึงเป็นนักร้องที่มีอาชีพนักออกแบบได้ในทุกวันนี้และใช้เว็บไซด์ของตัวเองเก็บผลงานเพื่อแบ่งปันความรู้ให้กับคนที่สนใจเข้ามารับความรู้ด้านที่ผมถนัด
