ชีวิตในแบบฉบับนักดนตรี

นับตั้งแต่เล่นดนตรีมานั้นผมมีความรู้สึกบางอย่างที่ทำให้ผมรู้ว่าชีวิตนักดนตรีนั้นมีรูปแบบไม่เหมือนอาชีพอื่น การใช้ชีวิตก็ต่างกัน แต่ก็มีทั้งข้อดีและเสียเฉลี่ยกันไป ผมนับว่าเป้นอาชีพที่สามารถทำให้มั่นคงได้ หากหาลู่ทางการทำงานให้ยั่งยืน เพราะการทำงานเล่นดนตรีนั้น การเล่นดนตรีประจำทำให้ร่างกายเสื่อมลง เพราะว่าต้อง

  • นอนดึก
  • ดื่มเหล้า
  • ได้รับกลิ่นบุหรี่
  • ใช้ชีวิตกลับด้านของคนปรกติ

ชีวิตในมุมดีๆของนักดนตรีและนักร้องในยุคปัจจุบันนั้นก็มีมากมายนั้นก็ทำให้คนหลายๆคน อยากทำงานในสายอาชีพนี้ ก่อนจะอ่านเรื่องนี้ต่อให้ชมคลิปนี้ก่อนอ่านต่อบรรทัดล่างนะครับ

 

มันไม่ได้เถื่อนอย่างที่ผมกล่าวมากนัก แต่มันมีดีและไม่ดีแตกต่างกัน เอาตัวอย่างของผมแล้วกันนะครับ การเล่นดนตรีงานแต่งงานทำให้ชีวิตส่วนของผมในด้านการไปงานแต่งงานของเพื่อนๆและคนรู้จักแทบจะไปไม่ได้เลยก็ว่าได้ เวลาเหล่านั้นของผมจึงหายไป เพราะต้องทำงานอยู่บนเวทีเล่นดนตรีงานแต่ง และก็อดไปงานแต่งเพื่อนๆ

การเล่นดนตรีนั้นมีรายได้ที่ดีมากพอควรแล้วเราในหลายๆครั้งก็ยั้งใจไม่อยู่เพราะพอเล่นดนตรีไปซักพัก ผมเคยบ่นว่าทำไมต้องซื้อเครื่องดนตรีแพงๆด้วยวะ……คิดในใจว่า จะซื้อแพงๆทำไมกัน เล่นได้เหมือนกันนั่นแหละ ไม่เห็นจำเป็นเลย…….แต่ถุยชีวิต สิ่งที่ผมเคยบ่นพี่คนนั้นว่าทำไมต้องซื้อเครื่องดนตรีแพงๆเรื่อยๆเลยวะคับ ตอนนี้มาเจอกับตัวแล้วเพราะว่า ที่ของมันแพงเพราะของดีนั้น เป็นเรื่อง…..จริง

สาเหตุมันเริ่มจากการเล่นดนตรีของผมช่วงแรกๆ คือเรื่องไมโครโฟน….ไมโครโฟนมันก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ ร้องยังไงก็เหมือนกัน จะซื้อทำไมแพงๆ ซึ่งตอนนั้นผมได้ใช้ไมโครโฟนของร้านหรือของพี่ๆที่เค้ามีกัน ตอนนั้นผมใช้ Shure SM58 ตัวเก่าๆของพี่ๆเพื่อนๆ ไม่มีเป็นของตัวเองซักที จนมาถึงวันนึงที่ผมได้รับคำแนะนำจากพี่พัชร @iPattt บอกกับผมว่า “นัทใช้ไมโครโฟน Shure SM 58 beta น่าจะดี” ผมก็ตอบรับแล้วยังไม่แน่ใจ เราะราคามันแพงเหลือเกินซึ่งตอนนั้นไมโครโฟนรุ่นนี้เพิ่งออกมาใหม่ๆ ราคาตั้งที่หมื่นกว่าๆ พอได้ซื้อมาแล้วใช้ผมก็ต้องร้องอุทานอย่างรุนแรงว่า

พบว่าพอลองแล้วเสียงดีจริงๆ เป้นครั้งแรกที่รู้สึกเลยว่าของแพงแม่งดีจริงๆเลย เพราะจากเคยใช้ไมราคาถูก ซึ่งผมเองก็ใช้มาจนถึงทุกวันนี้ ทำให้การร้องเพลงของผมสบายมากขึ้นใช้พลังงานน้อยกว่าไมโครโฟนราคาถูกมาก

พอได้ใช้ก็รู้สึกว่าดีจัง คุณภาพดี จนเป็นการเสพติดชนิดหนึ่งของนักดนตรีที่ผมเริ่มต้นจะเป็น เสาะหาในสิ่งที่ดีที่สุด ผมเป็นอยู่ในตอนนี้ก็ได้พยามยามหาสิ่งที่ดีที่สุดในการจะทำให้การเล่นดนตรีดีขึ้น ก็ต้องมาจากเครื่องมือที่ดี

เริ่มจากเล่นทีละอย่างๆ

พอเริ่มงานดนตรีโดยผมเริ่มจากการเล่นคาฮอง เปล่าๆกับ ระฆังราว เพียงแค่นี้

เริ่มมาหัดเล่น บองโก้ เพอคัสชั่นชนิดหนึ่ง

มาเล่นของเล่นต่างแปลกก็สรรค์หามาเล่นจนได้ เพิ่มความน่าสนใจในการเล่นดนตรี

ก็หามาเล่นเรื่อยๆ เครื่องดนตรีใหม่ๆ

จนมาวันที่เปลี่ยนวิธีการเล่นของผมคือการเล่นคาฮองโดยใช้ Hihat ไปด้วยซึ่งน้อยคนนักที่จะเล่นได้ จึงฝึกอย่างหนักให้เกิดความแตกต่างทางการเล่นดนตรี

ผมเริ่มนำ Hihat มาเล่นกับกลอง Cajon ซึ่งใช้เวลาในการฝึกมาก ต้องทำให้ได้

ก็เริ่มใช้มาเรื่อยๆในงานดนตรีที่มี ลูกค้าต้องการ วงดนตรีแบบ Minigroove

ใช้ Hihat crash กับ bell เล่นกับ Cajon